Het $20 Miljoen Baccarat Schema van Phil Ivey dat zijn legendarische gokcarrière beëindigde

In de wereld van het gokken met hoge inzetten was Phil Ivey zonder twijfel een legende. Met tien World Series of Poker-bracelets op zijn naam heeft de "Tiger Woods van Poker" zijn fans tientallen jaren verbijsterd met zijn gedurfde spel, ondersteund door koude, berekenende vaardigheid. Maar in 2012 nam Ivey een enorme gok, niet alleen met geld maar ook met zijn torenhoge reputatie - en uiteindelijk verloor hij dik.

Toen Ivey en zijn handlanger Kelly Sun kleine kaartfoutjes uitbuitten om bijna $20 miljoen te winnen bij het spelen van Punto Banco baccarat, dacht hij misschien dat hij een ingenieus voordeel had gevonden dat alleen mogelijk was door zijn elitebeheersing van het spel. Zelfs de method zelf, genaamd "edge sorting", leek apprekkelijk genoemd naar Ivey's bekende neiging om de randen van legaal spelmanschap te omzeilen. Uiteindelijk leidde zijn overmoed hem op een pad dat zijn eens zo goede imago ernstig beschadigde.

De tijdelijke triomf

In het begin, toen Ivey ongemerkt miljoenen binnenharkte bij het Borgata casino in Atlantic City en Crockfords in Londen via edge sorting, was zijn method appeared briljant. Door casino's ervan te overtuigen kaarten op een bepaalde manier te draaien en decks niet vaak te verwisselen, konden subtiele asymmetrische kaartruggen Ivey heimelijk kaarten met een hoge waarde laten herkennen. Het gaf hem een geheim venster in het spel waar niemand anders toegang toe had. En casino's financierden zijn spel zonder het te weten, zonder te weten wat er echt gebeurde.

Dure reputatieschade

Maar toen de rechtszaken binnenstroomden van beide casino's die zich gedupeerd voelden, vocht Ivey onverstandig terug met intensieve juridische stappen om zijn overwinningen te verdedigen. Hij beweerde dat hij de kaarten niet fysiek had veranderd; hij was de casino's gewoon te slim af geweest. Maar na jaren van rechtszaken oordeelden rechters definitief dat hij een illegaal voordeel had gemanoeuvreerd. Ivey werd aansprakelijk gesteld voor bedrog en valsspelen door zijn manipulatie.

De gevolgen waren immens. Ivey kuste $20 miljoen aan betwiste winsten vaarwel. Beide casino's verbraken de banden volledig. Zijn eens zo sprankelende reputatie kreeg een enorme klap door de ethics van zijn acties. En door de slijtage van lange, bittere rechtszaken zag Ivey er tegen het einde meer uit als een gehavende, in opspraak geraakte gedaagde dan als een evenwichtige kampioen. De prijs voor zijn overmoed was duidelijk hoog.

Boem en baisse

In zijn bloeiperiode was Phil Ivey de afgunst van elke gokker. Hij had het geld, de vrouwen, de roem, de status. Maar het interessante is dat zo snel als Ivey zijn miljoenen won met sluwe middelen, hij het nog sneller leek te verliezen in het jaar daarna. Slechte investeringen zoals onroerend goed deden zijn nettowaarde kelderen. Mislukte bedrijven kwamen hem duur te staan. En al snel droogden zelfs Ivey's sponsordeals ernstig op.

Natuurlijk speelt geluk altijd een rol in kansspelen. En Ivey heeft in zijn leven zeker veel meer gegokt dan alleen kaarten. Maar toen hij de ethische lijnen te ver doortrok en de geest van het voordeelspel probeerde te verdedigen in plaats van duidelijk bedrog, betaalde hij uiteindelijk een hoge prijs voor het in gevaar brengen van de legendarische reputatie die hij had opgebouwd. In zekere zin had Ivey gegokt met zijn allergrootste bezit - en uiteindelijk ging hij failliet.

Het morele verhaal

Nu, jaren later, is Phil Ivey nog steeds een meesterlijke speler die door velen in pokerkringen wordt bewonderd. Maar het sorteerschandaal achtervolgt zijn nalatenschap tot op de dag van vandaag. In het beste geval discussiëren fans over de vraag of hij echt iemand heeft bedrogen. In het slechtste geval wordt hij onherstelbaar onethisch genoemd. En Ivey zelf is vervaagd uit de schijnwerpers die hij ooit zo fel domineerde.

Het dient uiteindelijk als een moreel verhaal. Zelfs legendarische gokkers hebben tragische fouten die uiteindelijk tot een grote ondergang leiden. Voor Phil Ivey, die jarenlang werd beschouwd als 's werelds beste pokerspeler - sloeg zijn obsessie om voordeel te maximaliseren en risico's te minimaliseren uiteindelijk terug toen hij te ver ging. En zijn verbluffende $20 million edge sorting triomf die de gokwereld betoverde zal nu voor altijd verbonden zijn aan schande in plaats van glorie.